Postwakacyjne powroty

Chciałem coś napisać, uszykowałem prawie stronę, ale nagle stwierdziłem, że mi się to w ogóle nie podoba i wszystko usunąłem. Póki co wrzucam więc tego prawie pustego posta, ale postaram się napisać coś w najbliższym czasie. Mam nadzieję, że ktoś się stęsknił.

Pozdrawiam!
Kemot

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Jest super.

- Wszystko w porządku? - pytanie padło jakby znikąd, tak nagle i niespodziewanie, jakby słodki szczeniak w jednej chwili postanowił jednak odgryźć komuś nogę. - Co? - wyrwany z zamyślenia Dominik nie zorientował się od razu o co chodzi, ale już po ułamku sekundy automat przejął kontrolę - A, tak, spoko. - chłopak uśmiechnął się. Zagrał wszystko perfekcyjnie, umieszczając w spokojnym przekazie jedynie drobny posmak "zostaw mnie", którego rozmówca być może nawet nie był świadomy, ale kierowany przez własny automat odszedł, z sugestią wzruszenia ramionami, zadowolony z tego, że jego znajomy czuje się dobrze. Moment później korytarzem nadeszła doktorantka prowadząca ćwiczenia, a studenci w tradycyjny sposób zamilknęli na setną część sekundy, by decybel ciszej kontynuować prowadzone przed momentem rozmowy podczas wchodzenia do sali. Dominik zajął swoje miejsce i wyjął laptopa, by udawać, że będzie notował wszystkie ważne informacje z zajęć. Nie był najlepiej przygotowany, b
Czytaj więcej

Zjazd rodzinny

       Hej. Piszę chwilowo, jako intruz we własnym domu. Siedzę w swoim pokoju, trochę głodny, ale wszystkie miejsca są zajęte, a szukanie wolnego nawet mnie w zasadzie nie interesuje.        Zjazd rodzinny, chyba trzeci, w którym uczestniczyłem, jeśli mnie pamięć nie myli. Poprzednie zdaje mi się, że pamiętam, ale w sumie byłem na tyle młodszy, że nie wryły mi się w pamięć niczym ciekawym. Teraz jestem parę lat starszy i mam nadzieję, że za parę lat pamięć o wczorajszych przeżyciach będzie tylko mglistym wspomnieniem.        Zjazd, jak to zjazd. Festiwal wspólnego onanizowania się, pt. "Jaka nasza rodzina jest wspaniała, jak to się fajnie zjeżdża, jak się wszyscy razem trzymają, a teraz idziemy na jednego". Oczywiście rodzina jest tradycyjna, więc uroczystość rozpoczyna wspólna msza w kościele parafialnym. Jako członek rodziny także biorę w niej udział, bo siostra zapytała mnie, czy nie zagrałbym na gitarze do dwóch, trzech pieśni. Zgadzam się, bo to moja siostra i jest
Czytaj więcej

John i komar

Napisałem coś na początku wakacji, to napiszę i na końcu :P Mam nadzieję, że wszyscy byli w rozjazdach i nikt nie zwrócił szczególnej uwagi na dłuższą przerwę... No dobra, tak naprawdę ucieszyłbym się, gdyby ktoś zwrócił uwagę, że tak długo nic nie napisałem ^^ Wracam do poprzedniego opowiadania, czyli kontynuuję historię Johna!        Kolejny dzień. Mężczyzna wstaje z polowego łóżka, idzie umyć się w ściśle kontrolowanej ilości wody, podgrzewa puszkę nad palnikiem gazowym, zjada jej zawartość i... W sumie fajrant. Tak żyje John, jeden z niewielu ocalałych po zagładzie atomowej. Może nawet jedyny. Kiedy siedzi się miesiącami w samotności to w sumie niezbyt istotne.        Przez pierwsze dni John dziękował losowi za nietypowe hobby, jakim było budowanie schronu pod domem. Potem nastąpiły próby kontaktu z innymi ocalałymi, za pomocą radia. Później została już tylko samotność, a jak wiadomo, ludzie to zwierzęta stadne i w samotności nie czują się najlepiej.         John egzysto
Czytaj więcej